Allereerst wil ik mijn opa feliciteren met zijn verjaardag! Ik hoop dat je een leuke dag hebt vandaag! Hier is het nog 26 maart, maar mijn klokje op mijn computer zegt dat het 27 maart is in NL. Dus bij deze gefeliciteerd opa!

Het is alweer een tijdje terug dat ik een blog heb geschreven, komt eigenlijk meer doordat ik gewoon lekker mijn vakantie aan het vieren was! Lekker relaxt. Heb een geweldig weekend gehad met Bento, hij was jarig, zijn met een groep uiteten geweest en zijn daarna lekker wezen borrelen en dansen, en als afsluiting een heerlijke hamburger eten...hahahah, doet me aan mijn tijd in Groningen denken! En heerlijk op zondag uitbrakken in de zon.

De kids kwamen weer terug op dinsdagavond(vorige week), ik heb lekker gekookt, kip-pesto-pasta met rucula, geweldig recept van mijn vriendin Marlijn, dit heb ik een keer bij haar gegeten! Ik moet de komende drie dagen op de kids passen, het is nog steeds vakantie voor ze, en de ouders werken.

Dag 1: Evan was weer eens als vanouds een etterbak! En maar doorgaan en doorgaan, ik negeren en negeren, tot op een punt in de auto...ik weet niet meer precies wat hij deed, hij schopte in mijn stoel, ik heb de auto aan de kant van de weg gezet en heb gezegd dat hij uit de auto moest stappen! Dat wilde hij natuurlijk niet, dus heb maar weer zijn Nintendo afgepakt voor de dag. Hij ging de hele dag maar doorvragen; waar is mijn Nintendo, wanneer krijg ik hem terug? Hij ging zelfs zo ver dat hij mijn kamer ging doorzoeken.

Soms......maar goed, hij heeft de overige 2 dagen zich prima gedragen. Zal hij het dan eindelijk door hebben? Ik hoop het maar, elke keer als hij wat flikt, of weer eens brutaal is, pak ik zijn Nintendo af en geen computer. Het werkt tot nu toe!

Dan nog wat anders, de kinderen hebben leren boeren...OMG! Het is echt een ramp, nu heb ik met de kinderen afgesproken, elke keer als ze boeren, expres, dan pak ik wat van ze af, en krijgen ze een klusje te doen. Afwasmachine uitruimen, iets schoonmaken of wat dan ook! En dit werkt gelukkig ook, jeetje wat moet je creatief zijn als `mini-mama´. Zo noemt Simone me...best schattig! Mini-mama zijn is soms hard werken en ook veel geduld hebben, en dat is nou niet altijd mijn beste eigenschap, maar leren geduldig zijn kan altijd nog!

Vandaag is het maandag, de kids zijn weer naar school. Ik ga lekker sporten, weer een super workout, heerlijk toch! Mijn ritme komt langzaam weer terug, dat voelt goed. Genoeg vakantie gehad voor een tijdje! Rond de middag moest ik Simone ophalen voor haar balletexamen. Ze moet 2 uur van te voren aanwezig zijn voor oefenen en voor haar haar! Ze ziet er prachtig uit, wel een opgave voor een kind van 6 om twee uur van te voren aanwezig te zijn voor een ballet examen!Maar ze heeft het gedaan! Daarna hebben we Evan van school gehaald.

Deal gemaakt over het maken van huiswerk, boeren gaat weer door, geen Nintendo voor Evan, geen tekenen voor Simone. En ik ga ze dan ook maar een klusje geven, ze mogen de afwas doen vanavond (in de machine zetten dan). Het werkt wel...hopen dat het expres geboer ophoudt! Zal wel een fase zijn ofzo. Zo leer je nog eens wat van kinderen hahaha...zo grappig ook soms, vooral omdat ze om elkaar kunnen lachen ook!

Dit is mijn mini-mama verhaal. Tot schrijfs.

xxx